|
Nadat ik een avond bij een vriend wat biertjes had gedronken, was ik onderweg naar de bushalte. Aangekomen bij de bushalte zag ik net de bus wegrijden, oeps! Dit was de laatste bus. Dat werd lopen naar huis. Het lopen naar huis was pittig vervelend, want mijn vriend en ik woonden 11 kilometer bij elkaar vandaan. En het was februari, dus het was erg koud. Er lag overal sneeuw. Ik raapte al mijn goede moed bij een en begon te lopen. Ik deed muziek in mijn oren en besefte me dat het best te doen was, want ik had immer wat biertjes gedronken die mij warm hielden. Toen ik ongeveer een uur onderweg was merkte ik dat ik steeds meer moeite moest doen om het warm te hebben, de biertjes begonnen uit mijn systeem weg te ebben. Daarbij viel ook mijn mp3 speler uit.. dus ik had geen muziek meer. Ik moest nog ongeveer een uurtje lopen, en het zou een verschrikkelijk uurtje worden. En eindelijk was het zo ver. Ik was thuis. Ik wilde mijn sleutels uit mijn rugzak halen, maar oeps! Ik had mijn rugzak helemaal niet om! Ik keek op mijn mobiel een zag een berichtje staan van de vriend waarbij is was ‘Dude, je bent je tas met je sleutels vergeten. Hoe ga je binnen komen in je huis?’
Ik kon mezelf wel voor me kop slaan! Heel dat eind door de sneeuw gelopen voor niks. Het was 1 uur in de nacht, dus ik durfde ook de buren niet wakker te maken. Ik stuurde mijn vriend een berichte terug ‘Oh shit man… kan ik bij jou crashen dan?’ dit kon. Waar ik niet over na had gedacht was het feit dat ik dan heel die kilometers weer door de sneeuw terug moest lopen… Volgende keer dus echt maar gewoon een slotenmaker Amersfoort bellen. Dat had me een hoop tijd gescheeld en die had mijn deur zo weer schadevrij voor mij geopend. |
| Voor meer info : |
Laden...
