|
Bij Coachregio zien we veel mensen interesse tonen in zelfontplooiing omdat ze de behoefte erkennen om iets in zichzelf of hun leven te veranderen. Misschien weten we precies wat dat is (een meer bevredigende carrière misschien?) of misschien voelen we ons gewoon verloren en willen we ons niet meer zo voelen, in dit geval is het inschakelen van een life coach een veel gemaakte keuze. Hoe dan ook, de enige manier om vooruit te komen is door te veranderen. Klinkt eenvoudig, maar deze stappen zetten, gaat in werkelijkheid niet zonder slag of stoot. Hier vroegen we meerdere loopbaancoach en auteur van Change Your Life in 5, Sue Belton om haar wijsheid over het onderwerp te delen, inclusief waarom we bang zijn voor verandering en waarom uiteindelijk, echte verandering altijd een interne klus is. Wat zijn volgens u de grootste uitdagingen voor mensen die een verandering willen doorvoeren? In de 12 jaar dat ik werk met ambitieuze professionals die klaar zijn voor hun volgende stap, zijn er altijd twee grote uitdagingen: angst en zelfvertrouwen. Angst dat ze het niet goed zullen doen of dat ze de verkeerde beslissing zullen nemen, en daaraan gekoppeld de angst dat ze niet ‘goed genoeg’ zijn, een nepper, een bedrieger. Als ik deze denkpatronen bij mijn cliënten aan de kaak stel en verander, bloeien ze helemaal op en wordt werkelijk alles mogelijk voor hen – in hun carrière, hun leiderschap, hun leven. Velen van ons weten dat we een verandering in ons leven moeten maken, maar voelen zich soms vastzitten voordat we kunnen beginnen. Welke eerste stappen zou je mensen aanraden om te beginnen met actie ondernemen? Ten eerste moet je weten dat verandering eng is – dat is de eerste oorzaak van vastlopen. Onze hersenen zijn erop ingesteld om ons ‘veilig’ te houden, wat ook betekent dat we ons op ons gemak voelen en hetzelfde blijven doen, of we daar nu blij en voldaan van worden of niet! Neurowetenschap toont aan dat het deel van onze hersenen dat ontworpen is om ons te behoeden voor gevaar, ons (onbewust) in een baan/carrière/relatie houdt waar we ons ellendig bij voelen of die niet in overeenstemming is met onze waarden of ons doel. Weet dus dat je, om veranderingen te kunnen maken, de moed erin moet houden! Ten tweede zijn we allemaal geconditioneerd om bepaalde dingen te doen of te geloven dat bepaalde dingen niet mogelijk zijn voor ons. Velen van ons hebben zelfs carrières gekozen die andere mensen (namelijk onze ouders of leraren) wilden dat we deden, dus de meesten van ons weten eigenlijk niet wat we wel willen! De eerste stap naar een verandering in je leven is dus om absoluut duidelijk te maken wat voor leven of carrière je wel wilt. Om dit effectief te doen moet je naar je absolute ‘fantasie’ versie gaan om zo de meningen en beperkende overtuigingen van anderen te omzeilen. Als ik dit met cliënten doe, laat ik ze opstaan (het is bewezen dat fysiek bewegen je helpt om op andere en meer expansieve manieren te denken). Ga in detail – locatie / wat je gaat doen, met wie, de vaardigheden die u zult gebruiken – dan reverse-engineering doelen en doelstellingen langs de weg voor u om dat te bereiken. Als je eenmaal een duidelijke visie hebt, begin dan te graven en identificeer je waarden – wat echt belangrijk voor je is. Als je dit echt niet kunt (en het kost mij vaak veel tijd om cliënten terug te brengen naar hun visie), ga dan meteen aan de slag met het identificeren van de conditionering, de beperkende overtuigingen en waar ze vandaan komen. Dit is cruciaal innerlijk werk dat de grootste impact en verandering creëert bij mijn cliënten. Ik heb mensen gezien die dit werk niet doen, en ik heb gewerkt met cliënten (en kinderen als kinder coach) die al naar buiten zijn gegaan en een aantal zeer dure ‘pleister’ beslissingen en fouten hebben gemaakt, zoals een volledige omscholing en het uitgeven van hun spaargeld in het proces om te ontdekken dat het niet de juiste nieuwe carrièreroute voor hen was, verhuizen, verhuizen naar een ander land, uit elkaar gaan met echtgenoten en echtgenotes – allemaal omdat ze dachten dat een ‘externe’ oplossing het antwoord was – dat is het nooit. |
